ทางเดินชีวิตของผู้หญิงคนหนึ่ง

ไม่รู้เหมือนกันว่าหนทางข้างหน้าที่เดินจะเป็นเช่นไร
แต่ตอนนี้ฉันเริ่มหวาดหวั่นที่จะเดินจริงๆๆ
เจ็บลึกๆๆกับบาดแผลของความรักที่ผ่านมา
แม้เวลาจะล่วงเลยมาหลายปีแต่ทำไมฉันยังไม่เปิดใจ
มันเป็นทางเลือกที่ฉันเลือกเดินตั้งแต่ที่แรก
ตัดสินใจตั้งแต่ทีแรกและนาทีสุดท้ายของการเลิกลา
ฉันมีหยดน้ำตาให้กับความล้มเหลววันเดียวจริงๆๆ
จากนั้นมาฉันบอกกับตัวเองมาตลอดว่า
ฉันต้องเดินให้ได้แม้เพียงลำพัง...