วันเสาร์ที่ 2 สิงหาคม พ.ศ. 2557

สายฝน


สายฝนโปรยมาเย็นสบายมองไปท่ามกลางความเงียบเหงา
เคยเดินเปียกนึกสนุกรู้สึกอิสระจากสิ่งต่างๆๆรอบตัว
เคยเห็นบางคนเดินวิ่งเพราะกลัวเปียกฝน
ฉันก็เคยดั่งเช่นคนทั่วไปในวันรีบเร่ง
บางวันพกร่มแต่ไม่อาจหลุดพ้นกับอาการเปียกปอนได้
ชอบที่สุดเวลาไม่สบายใจแล้วเดินกลางสายฝน
เพราะมันลบและปิดบังฉันได้ว่าฉันเสียน้ำตา
ขอบคุณสายฝนที่ช่วยเป็นเพื่อนยามฉันเมื่อยล้า
และได้ก้าวผ่านมันไปได้อีกหนึ่งวัน


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น